Το υδροπονικό σύστημα επιπλεύσεως αν και έχει εφαρμοστεί σε επιχειρηματική μορφή, εδώ και 20-25 χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο, παραμένει μια άγνωστη μέθοδος καλλιέργειας για τους Έλληνες παραγωγούς. Βασικό πρόβλημα αποτελεί η απουσία σαφών και εφαρμόσιμων δεδομένων υπό τη μορφή πρακτικών οδηγιών.
Τα φυτά καλλιεργούνται σε «επιπλέουσες σχεδίες», οι οποίες είναι κατασκευασμένες από ελαφρά συνθετικά υλικά κατάλληλα για τρόφιμα (π.χ. διογκωμένη πολυστερίνη). Οι σχεδίες αυτές επιπλέουν στο θρεπτικό διάλυμα μέσα σε ειδικά κατασκευασμένες δεξαμενές. Οι δεξαμενές στεγανοποιούνται μέσω της επιστρώσεως ειδικών πλαστικών φύλλων (πολυαιθυλενίου) και γεμίζονται με θρεπτικό διάλυμα.
Τα σπορόφυτα αναπτύσσονται με τους κλασσικούς τρόπους σε δίσκους με διάφορα υποστρώματα. Όταν τα φυτά φθάσουν το στάδιο της μεταφύτευσης τοποθετούνται στις «σχεδίες» στις οποίες έχουν δημιουργηθεί οι αντίστοιχες υποδοχές. Οι «σχεδίες» ουσιαστικά αποτελούν το μέσο στηρίξης των φυτών και οι ρίζες «κολυμπούν» στο θρεπτικό διάλυμα.
Πέραν της υψηλότερης παραγωγής και της καλύτερης ποιότητας των παραγόμενων προϊόντων, το σύστημα αυτό έχει και άλλα πλεονεκτήματα όπως:
- Εύκολη εγκατάσταση, μικρό κόστος λειτουργίας και ταχύτατη απόσβεση
- Χαμηλό κόστος εργατικών (σπορά, φύτευση, συγκομιδή, τυποποίηση)
- Μικρές απαιτήσεις συντήρησης και εύκολη πραγματοποίηση των εργασιών
- Αριστοποίηση της χρήσεως του νερού
- Παραγωγή λαχανικών απαλλαγμένων από υπολείμματα εδάφους
- Πρωίμιση της καλλιέργειας (π.χ. μαρούλι σε 20 -25 μέρες από την σπορά)
- Δυνατότητα άριστου προγραμματισμού της παραγωγής
- Δυνατότητα αυτοματοποιήσεως πολλών εργασιών (π.χ. σποράς, συλλογής, κλπ).
- Αποτελεί ένα εξαιρετικό σύστημα παραγωγής φυταρίων λαχανοκομικών αλλά και ανθοκομικών ειδών
- Περιορισμός της εμφάνισης φυτοπαθολογικών προβλημάτων εξαιτίας της απουσίας υποστρώματος.
πηγή: www.agronomist.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.